حجت الاسلام میثم امرودی رئیس مجمع سازمان های غیر دولتی و فعالان حامی قدس شریف:
غزّه امروز «سنگ محک انسانیت» است/ در برابر جنایت رژیم صهیونیستی، «بیطرفی» معنا ندارد/ پیروزی از آنِ مردمی است که برای عدالت میایستند
حجت الاسلام میثم امرودی رئیس مجمع سازمان های غیر دولتی و فعالان حامی قدس شریف در حاشیه اجلاس تعهد با قدس در استانبول ترکیه در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری قدس(قدسنا) در تشریح مقاومت مردم غزه و وظیفه جهانی در حمایت از این مقاومت گفت: غزّه امروز «سنگ محک انسانیت» است، مردم غزّه نیز بدانند تنها نیستید و پیروز خواهند شد زیرا پیروزی از آنِ مردمی است که برای عدالت میایستند.
به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) مشروح این مصاحبه به این شرح است:
شما بارها گفتهاید غزّه فقط یک جغرافیا نیست. امروز غزّه را چگونه توصیف میکنید ؟
غزّه امروز «سنگ محک انسانیت» است. جایی که نهتنها حقوق یک ملت زیر آتش است، بلکه اعتبار جهان متمدن به چالش کشیده شده. اگر روزی بشر به خودش میبالید که منشور ملل متحد و کنوانسیون ژنو را نوشته، امروز باید ببیند آیا توان دفاع از همان اصول را دارد یا نه? غزّه امتحان ماست؛ و ما باید روسفید از این امتحان بیرون بیاییم.
به عنوان رییس یک نهاد مردمی بینالمللی، مسئولیت دولتها در قبال غزّه را چگونه تعریف میکنید؟
مسئولیت دولتها از جنس «لطف» نیست؛ تعهدی است که در وجدان بشر و قوانین بینالملل نوشته شده. دولتها موظفاند از مردم غیرنظامی محافظت کنند، محاصره را متوقف کنند، و جلوی جنایت علیه بشریت را بگیرند. اگر امروز دولتی سکوت کند، تاریخ سکوتش را ثبت میکند.
برخی دولتها میگویند در موقعیت مداخله نیستند. پاسخ شما چیست.
در برابر جنایت، «بیطرفی» معنا ندارد. وقتی کودکی زیر آوار میماند، وقتی بیمارستان بمباران میشود، هیچ دولتی حق ندارد بگوید «این مسئله به ما مربوط نیست». حقوق بینالملل به آنها میگوید: یا در کنار عدالت بایستید یا در برابر تاریخ مسئول باشید.
آیا ابزارهایی واقعی و عملی برای اقدام دولتها وجود دارد؟
بله، کاملاً. تحریم، توقف همکاریهای نظامی، فشار دیپلماتیک، ارجاع پرونده به دادگاههای بینالمللی، و تلاش برای باز کردن گذرگاههای انسانی. اگر از این ابزارها استفاده نکنند، قوانین یک مشت جملات بیاثر روی کاغذ خواهد بود.
ملتها چه نقشی میتوانند ایفا کنند؟
در بسیاری از لحظات مهم تاریخ، ملتها زودتر از دولتها بیدار شدند. امروز هم همین است. مردم دنیا با قلم، تصویر، فیلم، پست شبکههای اجتماعی و حضور در خیابانها، صدای غزّه را رساندهاند. شما نمیدانید همین حرکتها چقدر برای مردم غزّه امید میسازد. وقتی یک کودک غزّهای میبیند در لندن، جاکارتا، تهران، کیپتاون و سانتیاگو برای او راهپیمایی میشود، میگوید: «ما تنها نیستیم.»
برخی میگویند همبستگی مردمی اثر واقعی ندارد. شما چه پاسخی دارید؟
این حرف اشتباه است. فشار مردمی بزرگترین موتور تغییر در جهان بوده. از مبارزات آفریقای جنوبی گرفته تا جنگ ویتنام. وقتی ملتها بیدار شوند، دولتها مجبور به حرکت میشوند. و مهمتر از آن: در دل محاصره غزّه، همین همبستگی جهانی، جرقه امید است.
نقش کمکهای مردمی چیست؟
هر بسته دارو، هر دلار کمک، هر بسته غذایی، ممکن است جان یک کودک را نجات دهد. هیچ کمکی کوچک نیست. ما در سازمان خودمان بارها دیدهایم یک کمک کوچک چگونه زندگی یک خانواده را از فروپاشی نجات داده.
شما همواره بر نقش مردم غزّه در ایجاد امید تأکید دارید. چرا؟
زیرا مردم غزّه تنها دفاع نمیکنند؛ آنها الهامبخش جهاناند. در میان آوارها، کودکی که مدرسهاش را از دست داده ولی هنوز دفترش را در دست گرفته، مادری که همزمان گریه میکند و فرزندش را آرام میکند، پزشکی که با وجود کمبود تجهیزات تا آخرین لحظه بر سر بالین بیماران میماند—اینها فقط داستانهای تلخ نیستند؛ اینها روایت ایستادگی و کرامت انسان است. غزّه زخمی بر روح بشر است، اما از دل همین زخم، نور مقاومت بیرون زده.
پیام شما به عنوان نماینده افکار عمومی و ملتها که در اجلاس استانبول شرکت کردید به مردم جهان و مردم غزّه چیست؟
به دولتها میگویم: امروز آزمون شماست. در کنار عدالت بایستید، پیش از آنکه تاریخ درباره شما حکم صادر کند. به ملتها میگویم: صدای شما بلندترین سلاح در برابر ظلم است. خاموش نشوید، چون امید مردم غزّه از صدای شما نیرو میگیرد. و به مردم غزّه میگویم: شما تنها نیستید. شما وجدان بیدار جهانید. ایستادگی شما الهامبخش آزادگان زمین است. و یقین بدانید که ظلم پایدار نمیماند؛ رستگاری و پیروزی از آنِ مردمی است که برای عدالت میایستند.
انتهای پیام /ی.ح