روایت گاردین از رنج کودکان زخمی یتیم

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) روزنامه گاردین افزود: این در حالیست که ۵۳ هزار و ۷۲۴ کودک دیگر یا پدر و یا مادر خود را از دست داده‌اند.

این روزنامه انگلیسی نوشت: نگ غزه، واژه‌ای جدید به واژگان کمک‌های پزشکی اورژانسی اضافه کرد و غم‌انگیزترین مخفف دنیا را پدید آورد: WCNSF یا «کودک زخمی خانواده‌ای که زنده نمانده است».

در طول دو سال بمباران و قحطی، این مشکل بدتر شده است. در هرج و مرج مداوم ناشی از بمباران و دستور تخلیه رژیم اسرائیل که جوامع را تکه تکه و آنها را در سراسر نوار غزه پراکنده کرده است، پیگیری وضعیت کودکانی که از خانواده‌هایشان جدا شده‌اند دشوار است.

هیچ آماری در مورد تعداد کودکان بی‌سرپرست زخمی وجود ندارد، حتی با وجود این که اولین مرحله از آتش‌بس برای پایان دادن به جنگ طولانی روز پنجشنبه مورد توافق قرار گرفت، غزه بالاترین میزان قطع عضو کودکان را در هر درگیری مدرن دیگری دارد.

ژاکوب گرنجر هماهنگ‌کننده اورژانس سازمان پزشکان بدون مرز که اکنون در دیر البلح، جنوب غزه، است، گفت که کودکان زخمی همیشه بدون اعضای خانواده به بیمارستان‌های صحرایی پزشکان بدون مرز آورده می‌شوند. ما سعی می‌کنیم وضعیت آنها را تثبیت کنیم و زخم‌هایشان را درمان کنیم، اما پس از درمان، اغلب هیچ ثباتی برای زندگی آن ها وجود ندارد.

وی توضیح داد که با وجود این که آژانس هایی وجود دارند که سعی می کنند خانواده این کودکان را اگر کسی از آن ها باقی مانده باشد، پیدا کند و یا نهادی باشد که بتواند کودکان یتیم را پناه بدهد اما این ها تنها قطره ای در اقیانوس هستند.

کِیران کینگ، رئیس بخش بشردوستانه‌ در سازمان خیریه‌ «کودکان جنگ»، مستقر در انگلیس و یکی از سازمان‌هایی که برای محافظت و مراقبت از کودکان یتیم زخمی در غزه تلاش می‌کند، گفت: در غزه کودکان اغلب هیچ خویشاوند زنده‌ای ندارند، یا دستکم هیچ خویشاوندی ندارند که بتوان او را شناسایی یا پیدا کرد، زیرا هرج و مرج حاکم است. مردم در اردوگاه‌های آوارگان هستند و دائما به اجبار تخلیه می‌شوند. در مورد غزه، شما باید راه‌حل‌های مراقبتی جایگزین پیدا کنید، یک پایگاه داده از خانواده‌هایی وجود دارد که مایل به پذیرش کودکان دیگر هستند، اما یافتن چنین خانواده‌هایی وقتی غذا به شدت کم است، بسیار دشوار است.

گاردین افزود: آسیب روانی وارده به این نسل از کودکان در غزه، حتی برای کسانی که هنوز خانواده دارند، غیرقابل محاسبه است.  سردرگمی و رنج ناشی از جراحت‌های شدید برای کودکانی که شبکه حمایتی خانوادگی ندارند، به‌مراتب شدیدتر و دردناک‌تر است.

گرنجر هماهنگ‌کننده اورژانس پزشکان بدون مرز گفت: «فقط تصور کنید تاثیر روانی این وضعیت بر کودکی که هر بار تلاش می‌کند دوباره راه برود یا بایستد و لحظه‌ای را به یاد می‌آورد که پاهایش و اعضای خانواده‌اش را از دست داده است. این خاطره تا پایان عمر با او خواهد بود؛ در حالی که می‌داند از نظر جسمی و روانی، شرایط لازم برای غلبه بر این آسیب‌ها یعنی احساس امنیت و آرامش برای مردم این جا غیرممکن است. هیچ‌جایی در غزه امن نیست.

انتهای پیام /ی.ح/26