سلاح خاموش تشنگی
جنگ آبی رژیم صهیونیستی

خبرگزاری قدس (قدسنا)
به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) در حالیکه نگاه جهانیان به کشتار خونین غیرنظامیان در نوار غزه دوخته شده، رژیم اشغالگر همزمان یکی از خطرناکترین اشکال محاصره و نابودسازی را بهکار گرفته است: «سلاح تعمدی تشنگی». ابزاری مرگبار اما بیصدا که بیآنکه سر و صدایی برپا کند، جان انسانها را میگیرد.
از آغاز جنگ اخیر، سامانه آبرسانی در غزه، که سالهاست تحت محاصره قرار دارد، با فروپاشی فاجعهبار روبهرو شده است. نیروهای اشغالگر ایستگاههای اصلی آبشیرینکن و صدها کیلومتر از خطوط توزیع آب را هدف بمباران قرار دادهاند. در نتیجه، بیش از ۹۷ درصد آبهای زیرزمینی این منطقه دیگر قابل شرب نیست و حجم آب در دسترس به تنها ۷ درصد سطح پیش از جنگ کاهش یافته است.
سیاست تعمدی تشنگی
محاصره کامل، بسته بودن گذرگاهها و جلوگیری از ورود سوخت باعث شده تا شهرداریها عملاً از ارائه خدمات پایه ناتوان شوند. شهرداری غزه اعلام کرده که هزاران خانوار در مناطق شرقی شهر، نزدیک به یک هفته است که کاملاً از دسترسی به آب محروماند. دلیل این امر، ممانعت ارتش صهیونیستی از ورود تیمهای فنی برای تعمیر چاههای آسیبدیده در اثر بمباران است.
در بیانیه شهرداری آمده است: «اشغالگران اجازه نمیدهند تیمهای ما به مناطق شرقی برای تعمیر چاهها دسترسی پیدا کنند»؛ درحالیکه با تداوم گرمای شدید هوا و موج آوارگان، خطر یک بحران گسترده تشنگی بیش از هر زمان دیگر احساس میشود.
مهندس عاصم النبیه، سخنگوی شهرداری غزه، میگوید: «هزاران شهروند در شرایط تشنگی شدید به سر میبرند، چراکه رژیم اشغالگر به نابودی ایستگاههای آبشیرینکن که تنها منبع آب مردم بود، ادامه میدهد. بحران فعلی با افزایش دما و تداوم بیخانمانی شدیدتر شده است.»
او میافزاید: «بیش از ۷۵ درصد از چاههای مرکزی آب در غزه تخریب شدهاند. همچنین بیش از ۱۰۰ هزار متر از شبکههای اصلی و فرعی انتقال آب نیز آسیب دیدهاند، و در نتیجه، میزان آبی که در حال حاضر به شهر میرسد، تنها کمتر از ۴۰ درصد مساحت آن را پوشش میدهد؛ مابقی مناطق ماههاست که هیچ آبی دریافت نکردهاند.»
کمتر از حداقل بقا
بر اساس دادههای رسمی منتشرشده در ماه مه گذشته، میزان مصرف سرانه آب در غزه از حدود ۸۴.۶ لیتر در روز پیش از جنگ، به تنها ۳ تا ۵ لیتر رسیده است؛ رقمی که بسیار پایینتر از حداقل استاندارد تعیینشده توسط سازمان جهانی بهداشت در شرایط اضطراری است (۷.۵ تا ۱۵ لیتر در روز).
یونیسف در تاریخ ۹ مه اعلام کرد که بین ۶۵ تا ۷۰ درصد از سامانه آبرسانی غزه در نتیجه جنگ از کار افتاده است و رساندن آب از طریق شبکههای باقیمانده تقریباً غیرممکن شده است. به همین دلیل، توزیع آب از طریق کامیونهای سیار انجام میشود، آنهم در شرایطی که کمبود شدید سوخت، تحرکات امدادی را فلج کرده است.
جاناتان کریکس سخنگوی یونیسف تأکید کرده که کمبود سوخت نه تنها مانع انتقال آب میشود، بلکه موجب تعطیلی بسیاری از ایستگاههای آبشیرینکن نیز شده است. در بیانیه این نهاد آمده است که ۹۰ درصد خانوادههای غزه برای تأمین آب آشامیدنی با مشکلات جدی روبهرو هستند و حتی توانایی شستوشوی نوزادان خود را نیز ندارند.
بیماری، فقر آب و گرسنگی
در این شرایط دردناک، صدها هزار نفر ناچار به استفاده از آبهای آلوده و فاقد حداقل استانداردهای بهداشتی شدهاند. نتیجه آن، گسترش بیماریهای مرگبار، بهویژه در میان کودکان، بوده است؛ بهطوریکه سازمان ملل از نزدیکبودن فروپاشی کامل بهداشتی در نوار غزه هشدار داده و این منطقه را در وضعیت «فوریت آبی» در پایینترین سطح جهانی اعلام کرده است.
در کنار آن، ادامه سیاست محاصره غذایی نیز معیشت ۲.۴ میلیون فلسطینی ساکن غزه را بهخطر انداخته است. رژیم صهیونیستی از دوم مارس تا امروز، مانع ورود کمکهای انباشته در گذرگاهها شده و مردم را عملاً به ورطه قحطی کشانده است؛ قحطیای که تاکنون جان شمار زیادی را گرفته است.
فاجعه تنها به تشنگی محدود نمیشود. شمار کودکان شهید در این جنگ از ۲۰ هزار نفر فراتر رفته، که بخشی از آنان در اثر کمآبی، سوءتغذیه و نبود آب سالم جان باختهاند.
در غیاب گذرگاههای انسانی مؤثر و ناتوانی جامعه جهانی از تحمیل فشار جدی بر رژیم اشغالگر، تأمین آب در غزه به نبردی روزمره برای بقا تبدیل شده است؛ نبردی که بهای آن را خانوادهها، کودکان و بیماران با جان خود میپردازند.
انتهای پیام /ی.ح