پدافند هوایی اسرائیل چگونه در برابر موشک‌های ایران ناتوان ماند؛ از اشباع سامانه‌ها تا فناوری پیچیده موشک‌ها

خبرگزاری قدس (قدسنا)؛ شبکه الجزیره در گزارشی امروز به توانمندی های موشکی ایران اشاره کرده است که در روزهای اخیر با حملات سهمگین موشکی علیه اراضی اشغالی کاملا به چشم آمده و در صدر اخبار رسانه‌ها قرار گرفته است. در ادامه مهمترین بخش های این گزارش را می خوانیم؛
 

-با وجود توانایی‌های نظامی اسرائیل، سامانه های پدافندی این کشور در رویارویی نظامی برابر ایران از جمعه گذشته تاکنون، قادر به رهگیری اکثر موشک‌های شلیک شده توسط ایران نبوده اند که در نتیجه موجب آن شده که موشک‌های ایرانی به اماکن حیاتی در تل‌آویو و حیفا برسند.
 

- سامانه های پدافندی معمولا برای هر موشک مهاجم از چندین لایه دفاعی و چندین نوع موشک استفاده می‌کنند. اسرائیل نیز از چند لایه دفاع موشکی بهره مند است؛ سامانه گنبد آهنین که علیه موشک‌های کوتاه‌برد از ۴ کیلومتر تا ۷۰ کیلومتر استفاده می‌شود. سامانه فلاخن داوود برای رهگیری موشک‌هایی با برد ۴۰ تا ۳۰۰ کیلومتر استفاده می‌شود.
 

-همچنین اسرائیل برای رهگیری موشک‌های بالستیک، از سامانه های THAAD و  Arrow 3  (تاد و آرو سه) استفاده می کند. در آزمایش های گذشته موشکی، THAAD در ۱۰۰٪ حملات با موفقیت موشک‌ها را رهگیری می‌کرد، اما در واقعیت وضعیت کاملاً متفاوت بوده است. دلیل این امر این است که این سامانه با مجموعه‌ای از موشک‌ها مواجه شد، نه یک موشک که این امر منجر به خطای عملکردی قابل توجهی شده است.
 

-براین اساس وقتی دسته‌هایی از موشک‌های مهاجم، مثلاً حدود ۴۰ موشک همزمان شلیک می شود، یک فرآیند اشباع برای سامانه تاد رخ می‌دهد، زیرا باید تصمیم بگیرد که کدام موشک‌ها به سمت کدام هدف می‌آیند و کدام اهداف اولویت بالاتری دارند و اینکه آیا موشک‌ها در مناطق خالی از سکنه سقوط خواهند کرد یا خیر. به عبارت دیگر، تاد  یک فرآیند اولویت سازی را  انجام می‌دهد تا بر مبنای آن موشک های متخاصم را هدف قرار دهد.
 

-البته جدای از این، اینکه سامانه های پدافندی اسرائیل قادر به رهگیری همه موشک‌های ایرانی نیستند، دلایل دیگری هم دارد. موشک‌های بالستیک ایران سیستمی برای گریز از رهگیری و پارازیت‌اندازی دارند. یک موشک بالستیک متعارف با نیروی محرکه حرکت می‌کند، با سرعت کمتری پرتاب می‌شود و به دلیل کار کردن مخزن سوخت و روشن بودن موتور برای رسیدن به سرعت لازم برای رسیدن به فضای خارج از جو، شناسایی می‌شود، جایی که مجددا سرعت گرفته می‌کند و با سرعت بالا دوباره از جو عبور کرده و به سوی هدف خود شیرجه می زند.
 

-بر همین مبنا رهگیری موشک‌های هایپرسونیک که با سرعت پنج برابر سرعت صوت حرکت می‌کنند، دشوار است. این موشک ابتدا وارد جو می‌شود و در هوا حرکت می‌کند. سپس به فضای بیرونی صعود می‌کند. سپس برمی‌گردد و وارد یک فرآیند مانور برای سامانه های پدافند هوایی می‌شود و عملیات رهگیری را دشوارتر می‌کند.
 

-وقتی یک موشک هایپرسونیک با سرعت پنج برابر سرعت صوت وارد جو می‌شود، هوا را یونیزه می‌کند و بارهایی ایجاد می‌کند که پرتوهای رادار را مختل می‌کنند. مختل کردن سامانه‌های دفاع هوایی، رهگیری موشک‌های ورودی توسط سیستم‌های موشکی و پدافند هوایی را دشوار می‌کند.

انتهای پیام/م.ت