سدیه تیمان؛ روایتی تکان دهنده از شکنجه، تحقیر و شهادت تدریجی و آهسته اسرای فلسطینی
گزارشی تازه از درون یکی از مخوف‌ترین بازداشتگاه‌های رژیم صهیونیستی پرده از ابعادی بر می‌دارد که حتی فعالان حقوق بشری نیز توصیف آن را دشوار می‌دانند.
به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) به نقل از مرکز اطلاع رسانی فلسطین، خالد محاجنه، وکیل و فعال فلسطینی در حوزه حقوق اسرا، به عنوان تنها فردی که موفق به ورود به بازداشتگاه بد نام «سدیه تیمان» شده، در سخنانی در همایشی در استانبول، روایت‌هایی بیان کرده که به گفته خود او فراتر از تصور انسانی است.
سدیه تیمان، نه زندان در مفهوم معمول، بلکه مجموعه‌ای از ساختمان‌ها و اتاقک‌های موقت است؛ بدون هیچ‌گونه امکانات بهداشتی یا انسانی. به گفته محاجنه، هر اسیر در فضایی کوچک که با یک دایره روی خاک مشخص شده، باید بنشیند و همانجا بخوابد. او حق ندارد از محدوده‌اش خارج شود و کوچک‌ترین حرکت اضافی با ضرب و شتم شدید پاسخ داده می‌شود. دست‌ها همواره بسته است و چشم‌بند فقط در یک وضعیت برداشته می‌شود: زمانی که اسیری دیگر مورد تجاوز قرار می‌گیرد؛ اقدامی که هدف آن شکستن روحیه جمعی و اعمال تحقیر مضاعف است.
محاجنه روایت می‌کند که اغلب شکنجه‌ها در وضعیت خوابیدن اجباری روی شکم انجام می‌شود. اسیر بدون امکان دیدن آنچه بر او می‌گذرد، لخت شده و مورد تجاوز قرار می‌گیرد؛ اغلب به‌دست یک نظامی زن که نقش او تحقیر عمدی اسیر است. سپس سایر نظامیان با خنده و تمسخر صحنه را تماشا می‌کنند و ابزارهای فلزی و چوبی را به طور غیرانسانی وارد بدن اسیر می‌کنند. این اعمال معمولاً با خونریزی طولانی همراه است و بارها توسط نیروهای نگهبان فیلمبرداری می‌شود.
در یکی از موارد فجیع که وکیل فلسطینی نقل کرده، از لوله خاموش‌کننده آتش برای تجاوز استفاده شده و پس از آن ماده‌ای شیمیایی داخل احشاء اسیر تزریق شده است. این روایت، به گفته محاجنه، بارها توسط اسرای مختلف تأیید شده است.
او همچنین از مشارکت پزشکان اسرائیلی در قطع دست و پای اسرا بدون بیهوشی خبر می‌دهد؛ اقدامی که به ادعای آنان بهتر از درمان است، چون زخم‌های ناشی از دستبندهای آهنین شدیداً عفونی شده است. در این وضعیت، اسیر اجازه فریاد یا گریه ندارد و کوچک‌ترین واکنش با بدترین تنبیهات پاسخ داده می‌شود.
محاجنه می‌گوید در سدیه تیمان اسیرانی از سوریه و لبنان نیز وجود دارند و بسیاری آنان را «در انتظار مرگ» توصیف می‌کنند. او تأکید دارد که این نقض‌های گسترده حقوق بشر، از دوره پیش از ۷ اکتبر و با سیاست‌های سختگیرانه ایتمار بن‌گویر وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی آغاز شده و پس از جنگ غزه به مرحله‌ای وحشیانه‌تر رسیده است.
از نظر تغذیه، وضعیت به قدری وخیم است که اسرا حداقل کالری لازم برای زنده ماندن را هم دریافت نمی‌کنند؛ هر نفر یک تکه نان در روز و هیچ چیز بیشتر. حدود ۷۰ درصد آنان به بیماری‌های پوستی مبتلا هستند و بسیاری از آنها دو سال است که لباس زیر خود را تعویض نکرده‌اند.
محاجنه می‌گوید بیش از ۱۵ هزار اسیر ناشناخته در بازداشتگاه‌های مختلف رژیم صهیونیستی نگهداری می‌شوند؛ افرادی که هیچ اطلاعات رسمی از وضعیت آنها منتشر نمی‌شود و تحت شدیدترین شکنجه‌ها هستند. او این مراکز را قتلگاه انسان و قبرستان‌های زنده توصیف می‌کند.
در میان شاهدان، نام محمد عرب، خبرنگار شبکه تلویزیونی «العرب»، نیز مطرح شده که روایت‌های او از پشت دیوارهای سدیه تیمان نشان می‌دهد هدف اصلی، نابودی کامل روحیه و اراده انسانی اسرا است.
محاجنه در پایان می‌گوید: «آنچه در این مراکز رخ می‌دهد، فراتر از توان درک عقل انسانی است؛ مرگی خاموش اما پیوسته که هر روز تکرار می‌شود.»
انتهای پیام/ع.خ/26
صفحات اجتماعی
اینستاگرام تلگرام توییتر آر اس اس